Artykuł w innych językach:
  • Čeština
  • Wyłącz tłumaczenie
    Zamknij
    Charles Paisley: Wynijdźcie z niego, ludu mój!Historia ruchu poselstwa Williama Branhama, tom I: Dni Głosu (1930 – 1965)Pobierz PDF lub zamów książkę

    W dniach głosu siódmego anioła

    Lecz w dniach głosu siódmego anioła, gdy zacznie trąbić, dokona się tajemnica Boga, jak to oznajmił swoim sługom, prorokom.

    Objawienie 10:7

    Ten werset z Objawienia jest jednym z wierszy biblijnych, do których William Branham wstawił samego siebie i swoją usługę. Oto jedno z miejsc, w których o tym mówi:

    EN

    75 I dowiadujemy się, że w czasie ostatniego wieku kościoła, w Apokalipsie 10, ma zabrzmieć trąba, a było siedem głosów… Nie pozwolono ich spisać. Ale to było zapieczętowane na odwrocie Księgi, siedem pieczęci było na odwrocie Księgi. Po napisaniu Księgi, jest tam zapieczętowana siedmioma pieczęciami. Teraz nikt nie wie, czym one są. Ale jest powiedziane: „Za dni siódmego anioła ogłaszającego swoje poselstwo”, to jest teraz ziemski anioł. 76 Ponieważ ten Anioł zstąpił z nieba; a to było na ziemi; anioł jest „posłańcem”, posłańcem wieku.

    63-0116 – Wieczorny Posłaniec

    Wykład tego wiersza przyniesiony przez Williama Branhama opiera się na następujących założeniach:

    • Anioł z Obj. 10:7 jest aniołem z Obj. 3:14 (aniołem do Laodycejskiego wieku kościoła).
    • Anioł z Obj. 10:7 nie jest niebieską, ale ziemską istotą, prorokiem, ponieważ ogłasza tajemnicę Bożą, która będzie przez niego objawiona.
    • Anioł z Obj. 10:7 nie jest jednym z siedmiu aniołów, którym dano trąby i trąbili w rozdziałach 8-11 Księgi Objawienia.

    Taka interpretacja nie jest zgodna z podstawowymi zasadami hermeneutyki biblijnej, ma raczej charakter wczytywania w Biblię własnych opinii. W swojej interpretacji zaprzeczył kilku podstawowym rzeczom wynikającym z samego wiersza, jak i z szerszego kontekstu biblijnego:

    • Obj. 10:7 nie mówi dokonanym trąbieniu anioła, ale przepowiada, że coś się wydarzy podczas trąbienia siódmego anioła, które postawione jest do przyszłości.
    • Owo trąbienie opisane jest w Obj. 11:15, gdzie zatrąbił siódmy anioł. Od momentu jego zatrąbienia Chrystus obejmuje władzę i panuje na wieki wieków, czyli chodzi o początek Tysiąclecia.
    • W dniach głosu siódmego anioła tajemnica Boża nie jest objawiona, ogłoszona, odkryta, ale dokonana, zakończona, wypełniona. Tego samego słowa używa Paweł mówiąc „biegu dokonałem, wiarę zachowałem”.

    Ze strony Williama Branhama nie chodziło o przeoczenie kontekstu biblijnego, a raczej o świadomy tego rodzaju wykład, o czym świadczy poniższy cytat z książki Wykład Siedmiu Wieków Kościoła:

    EN

    Szósty trąbiący anioł, który jest niebiańską istotą, znajduje się w Obj. 9:13, a siódmy w tym rzędzie jest w Obj. 11:15. Ten tutaj w Obj. 10:7 jest posłańcem siódmego wieku. On jest mężem, który ma przynieść poselstwo od Boga, a jego poselstwo i usługa dokończy tajemnicę Boga, jako oznajmił sługom Swoim, prorokom. Bóg potraktuje ostatniego posłańca jako proroka, BOWIEM ON JEST PROROKIEM.

    Laodycejski Wiek Kościoła

    Nie sposób obronić interpretacji Williama Branhama takimi argumentami, jak to, że o żadnym z innych aniołów nie jest powiedziane „kiedy będzie trąbić…”. Albo powoływać się na to, że rozdział 10. jest wstawką pomiędzy 9. a 11., a więc mowa jest o innym aniele, niż w rozdziale 11. Słowo Boże w tym miejscu jest jasne i klarowne i nikt nie ma prawa w ten sposób zmieniać jego znaczenia. W Obj. 10:7 jest mowa o aniele z Obj. 11:15.

    Według nauczania Williama Branhama, siedem trąb z Objawienia nie dotyczy kościoła z pogan, ale Żydów. Aby samego siebie wstawić w Objawienie 10:7, musiał anioła z tego wiersza postawić poza szereg siedmiu trąbiących aniołów.

    EN

    145 Tych siedem trąb nie dotyczy Kościoła ani tego wieku, ponieważ jest to przeznaczone tylko dla Izraela.

    64-0719M – Święto Trąb

    O siódmym aniele, posłańcu do Laodycei, William Branham przepowiedział, że będzie on zabrany wraz Kościołem w pochwyceniu. Podążając za jego twierdzeniem, że był tym posłańcem on sam, możemy określić, że tak się nie stało.

    EN

    50 Widzimy, że Eliasz nadchodził wcześniej… Pamiętajcie, Eliasz był tym, który wjechał na rydwanie i nigdy nie zakosztował śmierci. A Poselstwo tego wielkiego posłańca, który nadejdzie w ten końcowy dzień w Laodycejskim Wieku Kościoła, Wieku Pięćdziesiątnicy, będzie tym, co doprowadzi kościół do pochwycenia. Dokładnie tak. On sam został pochwycony i pójdzie z kościołem na pochwycenie.

    61-0117 – Mesjasz

    Interesującym faktem jest to, że William Branham nie był pierwszym, kto uważał siebie za siódmego anioła z Obj. 10:7. Charles T. Russell, założyciel Świadków Jehowy, w 1918 roku wydał książkę pt. Tajemnica Dokonana (The Finished Mystery), w której sam określił się siódmym aniołem z Obj. 10:7 i Obj. 3:14. na jego nagrobku w Pittsburgh w Pensylwanii, USA widnieje napis „Posłaniec do Laodycei”.

    Aż do 1 września 2021 roku niedaleko grobu Russella była postawiona piramida podobna do tej, która umieszczona jest na grobie Williama Branhama.

    Poniżej zamieszczone są fragmenty książki Russella, w których omawia on zagadnienie siódmego anioła.

    Więcej na temat wpływu nauk Charlesa Russella na nauczanie Williama Branhama można dowiedzieć się w osobnym artykule.

    Źródła

    Udostępnij
    WhatsApp
    W górę