Artykuł w innych językach:
Wyłącz tłumaczenie
Zamknij
Charles Paisley: Wynijdźcie z niego, ludu mój!Historia ruchu poselstwa Williama Branhama, tom I: Dni Głosu (1930 – 1965)Pobierz PDF lub zamów książkę

Oto poślę wam Eliasza proroka

Kluczową nauką Williama Branhama jest ta o powtórnym przyjściu Eliasza przed przyjściem Chrystusa. Miało to być wydarzenie analogiczne do Jana zapowiadającego służbę Jezusa na ziemi. Punktem wyjścia jest proroctwo z Księgi Malachiasza, a kluczowym założeniem to, że prorok Malachiasz mówi o dwóch przyjściach, z których Jan spełnił jedno. Przyjrzyjmy się cytatom:

EN
Rozwiń cytat

88 Obserwujcie, co On powiedział: „Eliasz naprawdę musi najpierw przyjść”, przeszły, ter… w czasie przyszłym. Ale potem podaje Jana jako przykład. Jan nie był Malachiaszem 4. Jan był Malachiaszem 3, „Oto wysyłam posłańca przede Mną, aby przygotował drogę”.

89 Malachiasz 4, powiedział: „Zanim nadejdzie wielki i straszny dzień Pana, kiedy cała ziemia będzie spalona jak ściernisko; przed tym dniem poślę Eliasza”.

90 A to nie był Jan, bo Pan oczywiście nie spalił ziemi, kiedy przyszedł Jan. A jeśli zauważycie, w ostatnim rozdziale, w ostatnim wersecie, On powiedział: „A on…” (patrz: on mówi) „…zwróci serca ojców ku dzieciom, a serca dzieci ku ojcom.”

91 Teraz patrzcie! Przyszedł pierwszy Jan, pierwszy Eliasz, co on zrobił? Przyszedł i przyniósł Poselstwo i zwrócił twarde serca starych ortodoksów ku wierze młodego kościoła, dzieci. Ale kiedy przyjdzie następny Eliasz, w czasach ostatecznych, ma wrócić i zabrać – raczej serca ojców… serca dzieci – i zwrócić je z powrotem do wiary ojców zielonoświątkowych. Widzicie różnicę? Nie będzie jednym z tych samozwańców, jakich mamy dzisiaj, wróci od razu do Dziejów 2 i zacznie od tego. Będzie głosił niesfałszowaną Ewangelię, po prostu powie to samo, co Piotr zrobił w dniu Pięćdziesiątnicy, ponieważ to, co powiedział w dniu Pięćdziesiątnicy, potwierdziło słuszność reszty Pisma. Nie będzie kręcił się w jakiejś organizacji, kiedy przyjdzie Eliasz. Będzie nienawidził kobiety tak jak Eliasz, tak jak… lub złych kobiet, tak jak Jan. Będzie miłośnikiem dziczy, tak jak on. Nie oszczędzi. Czekamy, aż przyjdzie. On przyjdzie! Bóg powiedział, że tak będzie i on tu się pojawi!

92 Wierzę, że bardziej niż cokolwiek, właśnie to Poselstwo, które otrzymaliśmy dzisiaj, zapowiada to wielkie Jego przyjście. Tak jest! Jest w drodze, już urodzony. Podobnie jak Eliasz, który wyrwał się z pustyni, gdzieś da się poznać. Będzie głosił Dzieje Apostolskie 2. On sprowadzi wiarę tych starych ojców zielonoświątkowych z powrotem do… wiarę tych zielonoświątkowych dzieci, z powrotem do wiary ojców zielonoświątkowych. Wróci do Dziejów Apostolskich 2, Dziejów Apostolskich 2:38, aż do końca. Przyniesie prawdziwą, nieskażoną Ewangelię. Nie będzie miał nic wspólnego z Jezebel i jej systemem. Będzie sługą Boga. Jasne! Biblia mówi, że przyjdzie. On będzie prorokował i grzmiał swoim poselstwem w obliczu tych Izebeli, dokładnie tak, jak Eliasz uczynił na początku w Izraelu. Znienawidzą go! Nie będą z nim współpracować. Nie? Nie. On przyjdzie! Bóg to obiecał, a on pojawi się na scenie. On – będzie głosił Kościołowi Wybranemu tak, jak to zapowiedział, wstrząsając ten Wybrany, strzepując z niego dziadostwo, świat i inne rzeczy, potrząsając nim, wypławiając go, zbierze Kościół razem, ludzie.

61-0319 – Religia Jezebel
EN
Rozwiń cytat

Pamiętajcie, że to przyjście miało złożony charakter. Pamiętajcie Malachiasz 4. Malachiasz 3 mówił o przyjściu Jana Chrzciciela, jak wspomniał Jezus; dlaczego prorocy mówią: „Mój posłaniec”. Ale pamiętajcie, Malachiasz, który nadchodzi u Malachiasz 4, spójrzcie na ostatni jego werset. Wiemy, że to nie był Jan, ponieważ powiedziano, że [Bóg] spali ziemię żarem, a sprawiedliwi będą chodzić po popiołach bezbożnych. Więc to się zdecydowanie nie wydarzyło, kiedy przyszedł Jan, ale Eliasz jest prorokowany ponownie dzisiaj. Zauważcie, pierwszy Eliasz miał zwrócić serca ojców ku dzieciom, starych ortodoksyjnych ku nowemu przesłaniu, które on przekazywał. A potem… „I (jest spójnikiem łączącym ten werset) serca dzieci z powrotem do ojców…” A potem przesłanie Jana w dniach ostatecznych (lub przesłanie Eliasza, Ducha, który będzie w Kościele) będzie – weźmie serca ludzi, którzy odeszli od ojców Pięćdziesiątnicy i zwróci ich serca z powrotem do oryginalnego Poselstwa Pięćdziesiątnicy, tak jak to się zaczęło. Posłaniec przymierza, siódma gwiazda dnia, żyjemy w tym dniu.

61-0119E – Królowa Saby
EN
Rozwiń cytat

Nie tylko widzimy tego posłańca przychodzącego tutaj w Objawieniu 10:7, ale dowiadujemy się, że Słowo mówi o przyjściu Eliasza przed powrotem Jezusa. W Ewangelii Mateusza 17:10: „I zapytali Go Jego uczniowie, mówiąc: Dlaczego więc uczeni w Piśmie mówią, że najpierw musi przyjść Eliasz?” A Jezus powiedział: „Eliasz faktycznie przyjdzie pierwszy i wszystko przywróci”. Przed przyjściem naszego Pana Eliasz musi wrócić, aby dokonać dzieła odnowy w Kościele. Oto, co mówi Malachiasz 4:5-6: „Oto poślę wam proroka Eliasza przed nadejściem wielkiego i strasznego dnia Pana, który zwróci serca ojców ku dzieciom i serca dzieci do ich ojców, abym nie przyszedł i nie rzucił przekleństwa na ziemię”. Nie ma absolutnie żadnych wątpliwości, że Eliasz musi powrócić przed przyjściem Jezusa. Ma do wykonania konkretną pracę. Ta praca jest częścią Malachiasza 4: 6, która mówi: „zwróci serca dzieci ku ich ojcom”. Powodem, dla którego wiemy, że jest to jego konkretna praca do wykonania w tym czasie, jest taki, że wykonał już część, która mówi: „zwróci serca ojców ku dzieciom”, kiedy posługa Eliasza była tutaj w Janie Chrzcicielu. Łukasza 1:17: „I pójdzie przed Nim w Duchu i mocy Eliasza, aby nawrócić serca ojców ku dzieciom, a nieposłusznych ku mądrości sprawiedliwych; przygotować lud przygotowany dla Pana”. W służbie Jana „serca ojców zwróciły się ku dzieciom”. Wiemy to, ponieważ Jezus tak powiedział. Ale nie mówi, że serca dzieci były zwrócone ku ojcom. To jeszcze się nie wydarzyło. Serca dzieci dni ostatecznych zostaną zwrócone do ojców zielonoświątkowców. Jan przygotował ojców, by Jezus przyjął dzieci do owczarni. Teraz ten prorok, na którego spadnie Duch Eliasza, przygotuje dzieci na ponowne przyjęcie Jezusa.

Jezus nazwał Jana Chrzciciela Eliaszem. Mateusza 17:12: „A powiadam wam, że Eliasz już przyszedł i nie znali go, ale uczynili mu wszystko, co chcieli”. Powodem, dla którego nazwał Jana Eliaszem, było to, że ten sam Duch, który był na Eliaszu, zstąpił na Jana, tak jak ten Duch zstąpił na Elizeusza po panowaniu króla Achaba. Teraz jeszcze raz ten Duch zstąpi na innego człowieka tuż przed przyjściem Jezusa. Będzie prorokiem. Jako taki zostanie potwierdzony przez Boga. Ponieważ sam Jezus w ciele nie będzie tutaj, aby go potwierdzić, (tak jak zrobił to w wypadku Jana), uczyni to Duch Święty, aby posłudze tego proroka towarzyszyła wielka i cudowna manifestacja. Jako prorok, każde objawienie zostanie potwierdzone, ponieważ każde objawienie się spełni. Na Jego rozkaz z wiarą będą dokonywane cudowne akty mocy. Wtedy zostanie przekazana wiadomość, którą Bóg dał mu w Słowie, aby nawrócić ludzi z powrotem do prawdy i prawdziwej mocy Bożej. Niektórzy będą słuchać, ale większość będzie wierna swoim formom i odrzuci go.

Ponieważ ten prorok posłaniec z Objawienia 10:7 będzie tym samym, co Malachiasz 4:5-6, będzie naturalnie podobny do Eliasza i Jana. Obaj byli mężczyznami oddzielonymi od przyjętych w ich czasach szkół religijnych. Obaj byli ludźmi pustyni. Obaj działali tylko wtedy, gdy mieli „Tak mówi Pan”, prosto od Boga przez objawienie. Obaj atakowali struktury religijne i przywódców swoich czasów. Ale nie tylko tak było, ale oni atakowali wszystkich, którzy byli skorumpowani lub korumpowali innych. I zauważcie, że obaj prorokowali wiele przeciwko niemoralnym kobietom i ich zwyczajom. Eliasz wołał przeciwko Jezebel, a Jan zganił Herodiadę, żonę Filipa.

Chociaż nie będzie popularny, zostanie potwierdzony przez Boga. Tak jak Jezus uwierzytelnił Jana, a Duch Święty uwierzytelnił Jezusa, możemy oczekiwać, że ten człowiek zostanie przede wszystkim uwierzytelniony przez Ducha działającego w jego życiu w aktach mocy, które są niepodważalne i nie można ich znaleźć nigdzie indziej; a sam Jezus, powracając, uwierzytelni go, tak jak uwierzytelnił Jana. Jan był świadkiem, że Jezus nadchodzi — i ten człowiek, podobnie jak Jan, będzie świadkiem, że Jezus nadchodzi. A sam powrót Chrystusa udowodni, że ten człowiek rzeczywiście był zwiastunem Jego powtórnego przyjścia. Jest to ostateczny dowód, że to rzeczywiście jest prorok z Malachiasza 4, ponieważ przy końcu okresu pogan pojawi się sam Jezus. Wtedy będzie za późno dla tych, którzy go odrzucili.

W celu dalszego wyjaśnienia naszej prezentacji tego proroka w dniach ostatecznych, zwróćmy szczególną uwagę, że prorokiem Mateusza 11:12 był Jan Chrzciciel, który był tym, który został przepowiedziany w Malachiasza 3:1, „Oto poślę Mojego Posłańca, który przygotuje mi drogę; a Pan, którego szukacie, nagle przyjdzie do swojej świątyni, Posłaniec Przymierza, w którym macie upodobanie: oto On przyjdzie, mówi Pan Zastępów. Mateusza 11:1-12: „I stało się, że gdy Jezus zakończył wydawanie rozkazów swoim dwunastu uczniom, odszedł stamtąd, aby nauczać i głosić kazania w ich miastach. Teraz, kiedy Jan usłyszał w więzienie dzieła Chrystusa, wysłał dwóch swoich uczniów i rzekł do Niego: Czy jesteś Tym, który ma przyjść, czy też szukamy innego? Jezus odpowiedział im i rzekł: Idźcie i ponownie pokażcie Janowi to, co słyszycie i widzicie: niewidomi przejrzą, chromi chodzą, trędowaci są oczyszczeni, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, ubogim głosi się im Ewangelię. Błogosławiony, kto by się nie zgorszył we Mnie. A gdy odchodzili, Jezus zaczął mówić do tłumów o Janie: Co wyszliście na pustynię, aby zobaczyć? Trzcinę potrząsaną wiatrem? Ale po co wyszliście zobaczyć? Mężczyzna ubrany w miękkie szaty? Oto ci, którzy noszą miękkie szaty, są w domach królewskich. Ale po co wyszliście zobaczyć? Prorok? tak, powiadam wam, i więcej niż prorok. Bo to jest ten, o którym napisano: Oto posyłam posłańca mego przed oblicze twoje, który przygotuje drogę twoją przed tobą. Zaprawdę powiadam wam, wśród tych, którzy się z niewiast narodzili, nie powstał większy od Jana Chrzciciela; chociaż najmniejszy w królestwie niebieskim jest większy od niego. To już się wydarzyło. To się stało. To koniec. Ale zauważcie teraz u Malachiasza 4:1-6: „Bo oto nadchodzi dzień, który pali jak piec; i wszyscy pyszni, i wszyscy, którzy czynią zło, będą ścierniwem; a dzień, który nadejdzie, spali ich, mówi Pan Zastępów, tak że nie pozostawi im ani korzenia, ani gałązki. Ale dla was, którzy boicie się Mojego Imienia, wzejdzie Słońce Sprawiedliwości z uzdrowieniem na Jego skrzydłach. wyjdziecie i dorośniecie jak cielęta w zagrodzie. I podepczecie bezbożnych; bo staną się popiołem pod stopami waszymi w dniu, w którym to uczynię, mówi Pan Zastępów. Wspomnijcie na prawo Mojżesza, mego sługi, które mu na Horebie nakazałem dla całego Izraela, ustawami i nakazami. Oto Ja poślę ci proroka Eliasza przed nadejściem wielkiego i strasznego dnia Pańskiego, który zwróci serca ojców ku dzieciom, a serca synów ku ich ojcom, abym nie przyszedł i nie poradził ziemi przekleństwem”. Widzicie, natychmiast po przyjściu TEGO Eliasza ziemia zostanie oczyszczona przez ogień, a niegodziwi spaleni na popiół. Oczywiście, to NIE wydarzyło się w czasach Jana (Eliasza na jego czasy). Duch Boży, który przepowiedział przyjście posłańca w Malachiasza 3:1 (Jan), jedynie powtarzał swoje poprzednie prorocze oświadczenie z Izajasza 40:3 wypowiedziane co najmniej trzy wieki wcześniej. „Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Pańską, czyńcie prosto na pustyni drogę dla naszego Boga”. Otóż Jan przez Ducha Świętego wypowiedział zarówno Izajasza, jak i Malachiasza w Ew. Mateusza 3:3: „Bo to jest ten, o którym powiedziano przez proroka Izajasza, mówiącego: Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panie, wyprostuj Jego ścieżki”. Możemy więc dobrze zobaczyć z tych Pism, że prorok z Malachiasza 3, którym był Jan, NIE był prorokiem z Malachiasza 4, chociaż rzeczywiście, zarówno Jan, jak i ten prorok dni ostatecznych mają na sobie tego samego Ducha, który był nad Eliaszem.

– 9 – Laodycejska Epoka Kościoła

Na podstawie przytoczonych cytatów wyłania nam się następujący obraz: Proroctwo Malachiasza ma dwie warstwy wypełnienia. Mal. 3:

Oto posyłam mego posłańca, który przygotuje drogę przed moim obliczem. I nagle przybędzie do swojej świątyni Pan, którego wy szukacie, Posłaniec przymierza, którego wy pragniecie. Oto przyjdzie, mówi PAN zastępów.

Mal. 3:1

które dotyczy Jana Chrzciciela, ponieważ Pan Jezus sam przytacza to miejsce Pisma, mówiąc o Janie Chrzcicielu (Mt. 11:10). Ale czytamy również u Mal. 4:

Oto poślę wam Eliasza proroka, zanim przyjdzie ten wielki i straszny dzień PANA. On zwróci serca ojców ku synom, a serca synów ku ich ojcom, abym nie ukarał ziemi przekleństwem, gdy przyjdę.

Mal. 4:5-6

William Branham zestawia te dwa rozdziały i naucza, że rozdział 3 dotyczy Jana Chrzciciela, natomiast rozdział 4 już nie, bo mówi, że nadchodzi dzień palący jak piec, a wszyscy pyszni i wszyscy czyniący niegodziwie będą jak ściernisko. I spali ich ten nadchodzący dzień, mówi PAN zastępów, tak że nie pozostawi im ani korzenia, ani gałązki. Słusznie zauważa, że te rzeczy nie wydarzyły się podczas służby Johanana (Jana). Musi to odnosić się do wydarzeń ostatecznych, kiedy Pan Jezus powróci w swojej chwale. Ale trzeba się uporać z następującym problemem, anioł zwiastujący narodziny proroka Johanana Zachariaszowi powołuje się na Malachiasza 4, a nie 3 (Łk. 1:17). A zatem nie mamy do czynienia z jednoznacznym rozdzieleniem dwóch służb na dwa osobne rozdziały. William Branham wyjaśnia, że anioł nie przytacza całego wersetu Mal. 4:6, ale jego część, tym samym czyniąc kolejne rozdzielenie na dwie służby, tym razem nie w ramach dwóch rozdziałów, a dwóch części jednego wersetu Mal. 4:6:

On bowiem pójdzie przed nim w duchu i mocy Eliasza, aby zwrócić serca ojców ku dzieciom, a opornych ku roztropności sprawiedliwych, aby przygotować Panu lud gotowy.

Łk. 1:16

Faktycznie, widzimy, że anioł mówi “serca ojców ku dzieciom”, ale nie ma nic o “sercach dzieci ku ojcom”. Jest tylko jakieś “opornych ku roztropności sprawiedliwych”, ale to przecież nie to samo. Tak naprawdę, to na tym opiera się argumentacja, że Eliasz musi wrócić, żeby dokończyć dzieła i zwrócić serca dzieci do ojców.

1. “Pół proroctwa”

Ale zaraz, zanim przyjmiemy tę argumentację, upewnijmy się, że przyjrzeliśmy się Pismom uważnie, w ich kontekście i wykluczyliśmy inne możliwości. Jeśli przyjrzelibyśmy się cytowaniom z Tory i Proroków w Nowym Testamencie, nie raz dostrzeglibyśmy różnice w tekście, przykład Łukasza 1 nie jest tutaj wyjątkiem. Wszystko dlatego, że autorzy Ewangelii nie cytują prosto z hebrajskiego tekstu ale ze starożytnego żydowskiego tłumaczenia na język grecki zwanego popularnie Septuagintą. Teksty tłumaczeń zawierają warianty i nie zawsze są identyczne, nie stanowią one jednak odejścia od sensu oryginału. Na przykład tekst hebrajski proroctwa Izajasza 7 “oto panna pocznie” brzmi dosłownie הנה העלמה הרה “hine ha’alma hara”, gdzie alma oznacza “młoda kobieta”. Ale grecka Septuaginta konkretyzuje i używa słowa “parthenos” znaczącego “dziewicę”.

No dobrze, ale wróćmy do proroctwa Malachiasza, hebrajska końcówka 4 rozdziału mówi o nawróceniu serc, o “ojcach” i “synach” w dwóch lustrzanych działaniach: “ojców ku synom” i “synów ku ojcom”. Ale Septuaginta, co ciekawe, nie używa takiego “lustrzanego porównania”. Tekst grecki brzmi:

A oto poślę wam Eliasza Tesbitę, zanim nadejdzie wielki i chwalebny dzień Pana; który zwróci serce ojca ku synowi, a serce człowieka ku bliźniemu, abym nie przyszedł i nie uderzył ciężko ziemi.

Mal. 3:23-24

Na pierwszy rzut oka wydaje się, że mamy do czynienia z czymś zupełnie innym, ale tak naprawdę jest to po prostu inne ujęcie tej samej relacji. Stary Testament obfituje w tak zwane paralelizmy, szczególnie dużo znajdziemy w księdze Przysłów, na przykład “Czy mądrość nie woła i rozum nie wydaje swojego głosu?”, albo “prości, uczcie się rozwagi, a wy, głupi, bądźcie rozumnego serca”. Pojawiają się również w Psalmach, an przykład: “czymże jest człowiek, że o nim pamiętasz, albo syn człowieczy, że troszczysz się o niego?”. Są to po prostu powtórzenia tej samej treści, ale nieco inaczej ujęte. No dobrze, czy to oznacza, że końcówka Malachiasza to też taki paralelizm? Możliwe, ale nie jest to istotne w kontekście naszych rozważań, jest to raczej naturalne wyjaśnienie różnicy w greckim tłumaczeniu tekstu hebrajskiego. Dlatego trzeba z ostrożnością wyciągać wnioski na temat starożytnych tekstów, zanim oskarży się je o jakieś nieścisłości, trzeba przyłożyć odpowiednie miary językowe i patrzeć na użycie starożytnej hebrajszczyzny.

Przyjrzeliśmy się Septuagincie, ale przecież tekst u Łukasza brzmi jeszcze inaczej!

No ładnie, mieliśmy dwie wersje, a teraz mamy trzy: hebrajski ST, grecki ST, grecki NT. I co teraz? Pamiętacie tę dziwną końcówkę tekstu w ustach anioła? Pamiętając o zasadzie paralelizmu, który jest powtórzeniem, ale nie zawsze dosłownym, spójrzmy jeszcze raz na tekst u Łukasza:

On bowiem pójdzie przed nim w duchu i mocy Eliasza, aby zwrócić serca ojców ku dzieciom, a opornych ku roztropności sprawiedliwych, aby przygotować Panu lud gotowy.

Łk. 1:16

Widzicie to samo, co my? cóż, okazuje się, że mamy do czynienia z kolejnym paralelizmem: “ojcowie, synowie” i “oporni, sprawiedliwi”. Nietrudno o dostrzeżenie obrazu, synowie są oporni, a ojcowie roztropni, ale może być i na odwrót, nie jest tu ważne, jaka interpretacja jest prawidłowa, chodzi o to, że nie mamy do czynienia z jakimś “od czapy” dodatkiem, którego nie ma w Starym Testamencie, co ważniejsze – nie mamy do czynienia z pominięciem drugiej części. To JEST druga część wersetu. Anioł, mówiąc do Zachariasza przytacza cały werset z Malachiasza. Ktoś powie “nie zgadzam się, serca opornych do roztropności sprawiedliwych to nie to samo, co serca ojców do synów”, ale jeśli tak jest, to musielibyśmy powiedzieć, że tłumacze Septuaginty również pominęli drugą część, co jest zupełnie absurdalne.

Kluczowe jest to, że niezależnie od tego, jak należy rozumieć Mal. 4:6, grecka Septuaginta tłumaczy go w całości, ale niesymetrycznie, bo w dalszym ciągu składa się z dwóch powiązanych, chociaż nieidentycznych części. Paradoksalnie, to werset przytoczony przez anioła w Ew. Łukasza jest dokładniejszy i bliższy tekstu hebrajskiego, niż Stary Testament po grecku! Popatrzmy zatem jeszcze na wszystkie warianty:

  • Hebr. ST: serca ojców do synów / serca synów do ojców
  • Gr. ST: serce ojca ku synowi / człowieka ku bliźniemu
  • NT: serca ojców do synów / opornych ku roztropności sprawiedliwych

Wniosek jest taki, że Nowy Testament niczego u Łk. 1:16 nie pomija, przytoczony jest pełny werset, podobnie jak w tekście greckim mniej symetryczny ale zawierający tę samą treść. Tak naprawdę to wynika z tego, że druga część wersetu nie jest drugim etapem, ale odbiciem, powtórzeniem, albo innym ujęciem pierwszej części, a sednem całego wersetu jest pojednanie dwóch zwaśnionych stron. I w zasadzie faktycznie, jeśli pogodzimy ojca z synem, to automatycznie pogodziliśmy syna z ojcem. William Branham tę kwestię rozwiązywał przez stworzenie dwóch par “ojców i synów”. Jan Chrzciciel miał zwrócić serca “ortodoksyjnych żydowskich ojców do nowotestamentowych dzieci” zaś prorok ostatnich dni miał zwrócić serca “zielonoświątkowych dzieci do ojców Pięćdziesiątnicy”. Musimy zadać sobie pytanie, czy ortodoksyjni żydowscy ojcowie nawrócili się do nowotestamentowych dzieci za Jana, skoro po pierwsze, wszyscy byli ortodoksyjnymi żydami i z nich wyłonił się nowotestamentowy kościół, do którego potem zaczęli dołączać poganie i to dopiero po śmierci Jana.

Niezależnie od tego, jaką przyjmiemy interpretację, czy Eliasz ma przyjść dwa razy, czy nie, nie możemy powiedzieć, że Ewangelia Łukasza przytacza tylko połowę proroctwa. Nie możemy zatem użyć tego miejsca do argumentacji, że ELiasz ma przyjść dwa razy.

2. Odejście Eliasza ostatniego takie, jak odejście pierwszego

Dość mało znana jest wypowiedź Williama Branhama, w której porównuje służbę Eliasza ostatnich dni jeszcze ściślej do Eliasza Tiszbity:

EN

50 Widzimy, że Eliasz nadchodził wcześniej… Pamiętajcie, Eliasz był tym, który wjechał na rydwanie i nigdy nie zakosztował śmierci. A Poselstwo tego wielkiego posłańca, który nadejdzie w ten końcowy dzień w Laodycejskim Wieku Kościoła, Wieku Pięćdziesiątnicy, będzie tym, co doprowadzi kościół do pochwycenia. Dokładnie tak. On sam został pochwycony i pójdzie z kościołem na pochwycenie.

61-0117 – Mesjasz

William Branham na podstawie Pisma przekonywał, że Eliasz ostatniej godziny będzie pochwycony razem z Kościołem. To zgadza się z jego autorytatywnym stwierdzeniem w książce Wykład Siedmiu Wieków Kościoła, że służba Eliasza zostanie potwierdzona za jego życia przez przyjście samego Pana na ziemię.

3. Prorok prorokuje o proroku

William Branham w dość nietypowy jak na proroka sposób, przepowiada służbę, z którą od początku się utożsamia:

EN

91 Teraz patrzcie! Jaką naturę będzie miał Eliasz? Po pierwsze, będzie potężnym prorokiem wiernym Słowu Bożemu, ponieważ Eliasz był prawdziwy i Jan był prawdziwy. Zgadza się. Czynienie znaków i cudów zwróci serca dzieci z powrotem do wiary ojców zielonoświątkowców. Będzie nienawidził denominacji, tak jak Eliasz. Zgadza się, będzie! Myślę, że właśnie zaczęliśmy to już dla niego teraz; akurat mniej więcej w tym czasie, kiedy ma się pojawić. Będzie nienawidzić denominacje! Eliasz je nienawidził, podobnie jak Jan nienawidził denominacji.

60-1211E – Laodycejska Epoka Kościoła
EN

212 Jak Mateusza 28:19 można porównać z Dziejami Apostolskimi 2:38 bez duchowego objawienia od Boga? Jak ci ludzie mogą mówić, że dni cudów już minęły i tak dalej i (hm!) bez objawienia od Boga? Jedyny sposób, w jaki kiedykolwiek to poznają, poznają, czy to jest dobre, czy złe! Widzicie? Ale oni przeszli przez seminaria. Mam nadzieję, że zdążymy się do tego zabrać.

63-0318 – Pierwsza Pieczęć
Udostępnij
WhatsApp
W górę