Lecz w dniach głosu siódmego anioła, gdy zacznie trąbić, dokona się tajemnica Boga, jak to oznajmił swoim sługom, prorokom.
Objawienie 10:7
Ten werset z Objawienia jest jednym z wierszy biblijnych, do których William Branham wstawił samego siebie i swoją usługę. Oto jedno z miejsc, w których o tym mówi:
EN75 I dowiadujemy się, że w czasie ostatniego wieku kościoła, w Apokalipsie 10, ma zabrzmieć trąba, a było siedem głosów… Nie pozwolono ich spisać. Ale to było zapieczętowane na odwrocie Księgi, siedem pieczęci było na odwrocie Księgi. Po napisaniu Księgi, jest tam zapieczętowana siedmioma pieczęciami. Teraz nikt nie wie, czym one są. Ale jest powiedziane: „Za dni siódmego anioła ogłaszającego swoje poselstwo”, to jest teraz ziemski anioł. 76 Ponieważ ten Anioł zstąpił z nieba; a to było na ziemi; anioł jest „posłańcem”, posłańcem wieku.
63-0116 – Wieczorny Posłaniec75 And we find out, at the last church age, over in Revelation 10, there is to be a trumpet sound, and there was seven voices uttered at…They was not permitted to write. But it was sealed on the backside of the Book, the seven seals was on the backside of the Book. After the Book is written, then It’s sealed back there with seven seals. Now, no one knows what they are. But It said, “In the days of the seventh angel sounding forth his Message,” that’s earthly angel, now. 76 Because this Angel came down from Heaven; and this was on earth; angel is “a messenger,” a messenger to the age.
63-0116 – The Evening Messenger
Wykład tego wiersza przyniesiony przez Williama Branhama opiera się na następujących założeniach:
Taka interpretacja nie jest zgodna z podstawowymi zasadami hermeneutyki biblijnej, ma raczej charakter wczytywania w Biblię własnych opinii. W swojej interpretacji zaprzeczył kilku podstawowym rzeczom wynikającym z samego wiersza, jak i z szerszego kontekstu biblijnego:
Ze strony Williama Branhama nie chodziło o przeoczenie kontekstu biblijnego, a raczej o świadomy tego rodzaju wykład, o czym świadczy poniższy cytat z książki Wykład Siedmiu Wieków Kościoła:
ENSzósty trąbiący anioł, który jest niebiańską istotą, znajduje się w Obj. 9:13, a siódmy w tym rzędzie jest w Obj. 11:15. Ten tutaj w Obj. 10:7 jest posłańcem siódmego wieku. On jest mężem, który ma przynieść poselstwo od Boga, a jego poselstwo i usługa dokończy tajemnicę Boga, jako oznajmił sługom Swoim, prorokom. Bóg potraktuje ostatniego posłańca jako proroka, BOWIEM ON JEST PROROKIEM.
Laodycejski Wiek KościołaThe sixth trumpeting angel, who is an heavenly being, is in Revelation 9:13, and the seventh of like order is in Revelation 11:15. This one here in Revelation 10:7 is the seventh age messenger and it is a man, and he is to bring a message from God, and his message and ministry is going to finish the mystery of God as declared to His servants, the prophets. God is going to treat this last messenger as a prophet BECAUSE HE IS A PROPHET.
Laodicean Church Age
Nie sposób obronić interpretacji Williama Branhama takimi argumentami, jak to, że o żadnym z innych aniołów nie jest powiedziane „kiedy będzie trąbić…”. Albo powoływać się na to, że rozdział 10. jest wstawką pomiędzy 9. a 11., a więc mowa jest o innym aniele, niż w rozdziale 11. Słowo Boże w tym miejscu jest jasne i klarowne i nikt nie ma prawa w ten sposób zmieniać jego znaczenia. W Obj. 10:7 jest mowa o aniele z Obj. 11:15.
Według nauczania Williama Branhama, siedem trąb z Objawienia nie dotyczy kościoła z pogan, ale Żydów. Aby samego siebie wstawić w Objawienie 10:7, musiał anioła z tego wiersza postawić poza szereg siedmiu trąbiących aniołów.
EN145 Tych siedem trąb nie dotyczy Kościoła ani tego wieku, ponieważ jest to przeznaczone tylko dla Izraela.
64-0719M – Święto Trąb145 Now, the reason that these Seven Trumpets does not apply to this Church and this age, is because it’s to Israel only.
64-0719M – The Feast Of The Trumpets
O siódmym aniele, posłańcu do Laodycei, William Branham przepowiedział, że będzie on zabrany wraz Kościołem w pochwyceniu. Podążając za jego twierdzeniem, że był tym posłańcem on sam, możemy określić, że tak się nie stało.
EN50 Widzimy, że Eliasz nadchodził wcześniej… Pamiętajcie, Eliasz był tym, który wjechał na rydwanie i nigdy nie zakosztował śmierci. A Poselstwo tego wielkiego posłańca, który nadejdzie w ten końcowy dzień w Laodycejskim Wieku Kościoła, Wieku Pięćdziesiątnicy, będzie tym, co doprowadzi kościół do pochwycenia. Dokładnie tak. On sam został pochwycony i pójdzie z kościołem na pochwycenie.
61-0117 – Mesjasz50 We find Elijah coming before… Remember, Elijah was the one that went up on a chariot, never tasted death. And the message of this great messenger that’ll come in this closing day in the Laodicean church Age, the Pentecostal Age, will be the one that’ll take the church to the rapture. Exactly. He was raptured himself, and he will come with the church to the rapture.
61-0117 – The Messiah
Interesującym faktem jest to, że William Branham nie był pierwszym, kto uważał siebie za siódmego anioła z Obj. 10:7. Charles T. Russell, założyciel Świadków Jehowy, w 1918 roku wydał książkę pt. Tajemnica Dokonana (The Finished Mystery), w której sam określił się siódmym aniołem z Obj. 10:7 i Obj. 3:14. na jego nagrobku w Pittsburgh w Pensylwanii, USA widnieje napis „Posłaniec do Laodycei”.
Aż do 1 września 2021 roku niedaleko grobu Russella była postawiona piramida podobna do tej, która umieszczona jest na grobie Williama Branhama.
Poniżej zamieszczone są fragmenty książki Russella, w których omawia on zagadnienie siódmego anioła.
Więcej na temat wpływu nauk Charlesa Russella na nauczanie Williama Branhama można dowiedzieć się w osobnym artykule.